Αποφάσεις...

Το διάστημα που ήμουν στην πατρίδα μου την Θεσσαλονίκη, είχα πολύ χρόνο ώστε να πάρω μερικές και σημαντικές αποφάσεις για την καλλιτεχνική μου ζωή.
Έπειτα από μια διαδρομή 6 περίπου ετών στις πίστες τελικά αποφάσισα να μην ασχοληθώ άλλο με αυτές.

Οι λόγοι πολλοί και διάφοροι.
Ο κυριότερος λόγος είναι ο ίδιος μου ο εαυτός. Τόσα χρόνια στην πίστα έκανα τρομερή υπομονή και τραβούσα μεγάλο ζόρι…ήταν τα λεφτά καλά και κάθε φορά που έλεγα θα τα παρατήσω πάντα το μετάνιωνα αμέσως. Φέτος όμως έφθασε ο κόμπος στο χτένι. Πέρασα άσχημα και ήμουν γενικότερα σε άθλια μουσική ψυχολογική κατάσταση. Είχα παραμελήσει τις μουσικές μου, μου έφευγε σιγά σιγά το μεράκι για την καλή μουσική και ένιωσα ότι κατρακυλάω σε μέρη άθλια. Εκεί λοιπόν έπρεπε να βάλω φρένο και να μου πω.. ΕΙΙΙΙ.. ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΡΕ???….

Έτσι κι έγινε λοιπόν. Αποφάσισα ότι δεν θα ασχοληθώ με την άθλια πίστα και το άθλιο και βρωμερό σινάφι τους….(ήδη απέρριψα μια πρόταση)Έτσι κι αλλιώς δεν είχα σκοπό να γεράσω σε μια πίστα τραγουδώντας μαλακίες.
Μου είχε λείψει τόσα χρόνια η κιθάρα μου και η μουσική μου ανεξαρτησία.
Εδώ και 2 μήνες λοιπόν που πήρα την απόφαση έχω ηρεμήσει και έχω βρει τον εαυτό μου. Είμαι ευτυχισμένος που οι επιλογές θα μου ανήκουν.

Επίσης αισθάνομαι τυχερός διότι βρέθηκαν στην πορεία μου αξιόλογα παιδιά-μουσικοί, όπως ο Αντρέας Νικόλης , η Ξένια Ροδοθεάτου , και ο Σπύρος Ρήγος και φτιάξαμε τους Βραδυνύ Τύπυ. Κάνουμε τις πρόβες μας… λέμε αυτά που πραγματικά γουστάρουμε…Όμως δεν είναι το κυριότερο αυτό. Το κυριότερο είναι ότι είμαστε μια πολύ καλή παρέα. Κάνουμε παρέα…και είναι πολύ πολύ σημαντικό αυτό για μια μπάντα.

Μπορεί να διαλέγω εκ νέου τον δύσκολο δρόμο, όμως κανείς δε πάει χαμένος. Υπάρχουν σχέδια και όνειρα πολύ περισσότερα από πριν. :)

Να μην σας κουράζω άλλο…Εις το επανιδείν!!!

@Τσονξ